Η διάγνωση και αντιμετώπιση της υπερβολικής εφίδρωσης (υπεριδρωσία), περιγράφηκε για πρώτη φορά από τον Ιπποκράτη τον 4ο αιώνα πΧ.
Η δερματολογική αυτή διαταραχή συχνά οδηγεί τους πάσχοντες σε απώλεια του αισθήματος αυτοεκτίμησης, χαμηλή αυτοπεποίθηση και δυσκολία στην επικοινωνία.
Τα τελευταία χρόνια, οι Ιατροί αντιλαμβανόμενοι την σημασία αυτής της κατάστασης, άρχισαν να δίνουν περισσότερη προσοχή στις προτεινόμενες θεραπείες για την υπεριδρωσία. Σήμερα πια η επιστημονική κοινότητα δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην αποτελεσματικότητα των νέων θεραπειών σε συνδυασμό με την ελαχιστοποίηση των ανεπιθύμητων παρενεργειών.
Υπάρχει η λανθασμένη εντύπωση ότι η υπεριδρωσία είναι μία σπάνια διαταραχή. Πρόσφατες έρευνες έδειξαν ότι το 3% του πληθυσμού παρουσιάζει πρωτοπαθή υπεριδρωσία. Το 1,4% παρουσιάζει εφίδρωση στις μασχάλες και το 0,5%
υποφέρει από υπερβολική παραγωγή ιδρώτα που επηρεάζει αρνητικά τις καθημερινές δραστηριότητές του.
Στην υπεριδρωσία υπάρχει και κληρονομική συνιστώσα. Περίπου το 50% των ασθενών, έχουν κάποιον στην οικογένεια τους με το ίδιο πρόβλημα.
Ο ιδρώτας παράγεται από τους αδένες του δέρματος με στόχο την αποβολή της θερμότητας από το σώμα. Στον εγκέφαλο μια περιοχή του υποθαλάμου ελέγχει την παραγωγή ιδρώτα μέσω της αύξησης της κεντρικής θερμοκρασίας του σώματος.
Ο ιδρώτας παράγεται επίσης μέσω ενός δεύτερου μηχανισμού: πρόκειται για την υπεριδρωσία λόγω συναισθηματικών παραγόντων, όπως το στρες. Ο μηχανισμός αυτός ελέγχεται από το αυτόνομο συμπαθητικό νευρικό σύστημα σε μια άλλη περιοχή του εγκεφάλου.
Εκτός από την πρωτοπαθή υπεριδρωσία, υπάρχει και η δευτεροπαθής η οποία δεν οφείλεται στους δύο πιο πάνω μηχανισμούς. Στις περιπτώσεις αυτές άλλες ασθένειες όπως ο υπερθυρεοειδισμός, κακοήθεις νόσοι, η υπογλυκαιμία και
άλλες καταστάσεις, μπορεί να ευθύνονται για την υπερβολική εφίδρωση.
Συνοπτικά λοιπόν έχουμε:
Α. Πρωτοπαθής υπεριδρωσία:
Από αύξηση της κεντρικής θερμοκρασίας του σώματος.
Συναισθηματική υπεριδρωσία (από στρες, ανησυχία, ντροπή κ.α.).
Β. Δευτεροπαθής υπεριδρωσία λόγω συγκεκριμένων ασθενειών.
Σε ασθενείς που ιδρώνουν υπερβολικά τη νύχτα, χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή για να γίνει ορθή διάγνωση.
Η υπερπαραγωγή ιδρώτα λόγω συναισθηματικών παραγόντων, έχει συχνά αρνητικές κοινωνικές συνέπειες. Η εφίδρωση σε αυτήν την περίπτωση εντοπίζεται συνήθως σε παλάμες, πέλματα, μασχάλες ή πρόσωπο, δυσκολεύοντας την κοινωνική συναναστροφή των πασχόντων (…συνεχίζεται).
Γεώργιος Ντούφας
Δερματολόγος – Αφροδισιολόγος