Αποτελεί συνήθη διαπίστωση στην καθ’ ημέρα κλινική πράξη, πως ένα ποσοστό των ασθενών με απώλεια μαλλιών, συνδυάζεται με διατροφικές διαταραχές και ιδιαίτερα με έλλειψη σιδήρου.
Υπάρχουν βέβαια κληρονομικοί παράγοντες που οδηγούν στην τριχόπτωση, αλλά φαίνεται ότι τα χαμηλά επίπεδα σιδήρου στον οργανισμό συμβάλλουν στην απώλεια μαλλιών τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες.
Η σχέση χαμηλών επιπέδων σιδήρου και τριχόπτωσης, προκύπτει από ανασκόπηση των δεδομένων από έρευνες που έγιναν τα τελευταία 40 χρόνια. Δερματολόγοι από το Cleveland Clinic των Ηνωμένων Πολιτειών που διενήργησαν αναλυτική μελέτη της σχέσης τριχόπτωσης και έλλειψης σιδήρου, δηλώνουν ότι στις περιπτώσεις που υπάρχει πράγματι έλλειψη σιδήρου, η θεραπεία κατά της τριχόπτωσης έχει καλύτερα αποτελέσματα όταν
ταυτόχρονα γίνεται και θεραπεία υποκατάστασης του σιδήρου.
Άνδρες ή γυναίκες που χάνουν σταδιακά τα μαλλιά τους και ταυτόχρονα έχουν χαμηλά αποθέματα σιδήρου στον οργανισμό τους, έχουν χειρότερη εξέλιξη έστω και εάν αυτή η έλλειψη σιδήρου, δεν τους προκαλεί αναιμία.
Φυσικά πρέπει να τονίσουμε ότι είναι μεγάλο λάθος ασθενείς που
παρουσιάζουν τριχόπτωση ή και φαλάκρα, να λαμβάνουν από μόνοι τους σίδηρο, χωρίς Ιατρικό έλεγχο και καθοδήγηση.
Η λήψη σιδήρου χωρίς Ιατρική παρακολούθηση, μπορεί να οδηγήσει σε υπερεπάρκεια του οργανισμού σε σίδηρο – μία κατάσταση ιδιαίτερα επικίνδυνη.
Η έλλειψη σιδήρου, είναι η συχνότερη διατροφική ανεπάρκεια παγκοσμίως. Σχετίζεται με καθυστέρηση της ανάπτυξης, διαταραχές της συμπεριφοράς, μειωμένες πνευματικές ικανότητες και μειωμένη άμυνα του οργανισμού στις διάφορες λοιμώξεις.
Σε γυναίκες πριν την εμμηνόπαυση οι συχνότερες αιτίες αναιμίας λόγω έλλειψης σιδήρου, είναι η απώλεια αίματος λόγω της περιόδου και η εγκυμοσύνη. Στους άνδρες και στις γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση, οι συχνότερες αιτίες αναιμίας λόγω έλλειψης σιδήρου είναι η απώλεια αίματος από το πεπτικό σύστημα και η κακή απορρόφηση σιδήρου από το έντερο.
Η μέτρηση της συγκέντρωσης της φεριτίνης στο αίμα είναι δείκτης της ποσότητας σιδήρου που υπάρχει αποθηκευμένος στον οργανισμό και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να
επιβεβαιωθεί η έλλειψη σιδήρου. Οι περισσότερες έρευνες που εξέτασαν τη σχέση απώλειας μαλλιών και έλλειψης σιδήρου έγιναν σε γυναίκες. Τα δεδομένα που υπάρχουν σήμερα δεν
είναι αρκετά για να γίνει εισήγηση ώστε να γίνεται συστηματικά μέτρηση του σιδήρου σε όλους τους ασθενείς που πάσχουν από τριχόπτωση.
Η απόφαση για τη διερεύνηση του μεταβολισμού, του ελέγχου της επάρκειας σιδήρου στον οργανισμό καθώς και της έναρξης θεραπείας υποκατάστασης με σίδηρο σε ασθενείς με τριχόπτωση, πρέπει να γίνεται εξατομικευμένα με βάση την κρίση του ειδικού Ιατρού.
Γεώργιος Ντούφας
Δερματολόγος Αφροδισιολόγος